Alweer de laatste week weeshuis

Zaterdag nog een leuke vrije dag op 'the mountain' (ik weet nog steeds niet welke?... heerlijk weer, beetje wandelen naar de bergtop, tempel bezoeken, genieten van de mooie omgeving en bootje varen), zondag alweer aan het werk op het weeshuis. Voor de laatste keer met Marloes en Dieter, maandag met Alinde en Karen. We hebben er een goede shift van gemaakt. Met de lunch het meisje met Down Syndrome eten gegeven. Daarna zelf lunchen, vervolgens een goede start gemaakt met de beschrijving van de alle kids van het weeshuis. Deze beschrijving is nodig, omdat de beschrijving van het weeshuis zelf nog lang niet volledig lijkt. Sommige kids krijgen steeds dezelfde term als omschrijving. Ik ga proberen ieder kind zijn eigen specifieke beschrijving te geven. Ook al ben ik geen dokter kan je met het blote oog al veel zien. Zo weten we straks ook of ze gewassen mogen worden, of ze mee naar buiten mogen etc. Dit is voor de tweede groep ook handig om te weten. Het jochie met ademhalingsproblemen heeft bijvoorbeeld een hele slechte huid, maar gisteren is mij mede gedeeld dat hij wel helemaal gewassen mag worden, maar de huidschilfers die dan wellicht loslaten keren toch weer terug. We gaan het proberen en misschien dat insmeren met baby-olie enige verbetering kan bieden. Ik verwacht niet dat we echt de werkwijze kunnen veranderen, maar we hebben gister een zuster in elk geval laten zien dat de meeste baby's op dit moment doorligplekken hebben en dat het beter is ze zo nu en dan anders te laten liggen, op de zij of eventueel buik. De zuster in kwestie leek er voor open te staan. Na de eerste beschrijvingen gingen we, na het middagslaapje van de wat grotere kids, een waterpistolengevecht houden. De in de supermarkt aangeschafte waterpistolen waren een groot succes! Daarna snel avondeten, ook hier weer een van de kiddos gevoed. En na ons eigen eten heb ik nog even de tijd genomen om te helpen met de kinderen wassen. Lekker in bad stoppen, inzepen en douche erover. Bij een aantal was het echt nodig!! Daarna lekker fris het bed ingestopt, een voor een nachtzoentje gegeven en toen snel de bus ingedoken, want onze buschaffeur stond alweer te wachten om ons terug naar de oogkliniek te brengen.